Nieco biurokratycznej gry pozorów

Rynek pracy w Austrii jest zamknięty co oznacza, że obcokrajowcy potrzebują zezwolenia na pracę. Jednak to ma się zmienić i od maja 2011 roku obywatele Polski i bodajże siedmiu innych krajów UE będą mogli już swobodnie tam pracować.

Właśnie z powodu owej nadchodzącej zmiany w przepisach mój nowy szef razem z prawnikiem i szefem działu HR zastanawiali się jak podejść do kwestii mojego zatrudnienia. Wystąpienie z wnioskiem o pozwolenie na pracę to oczywiście odpalenie całego procesu biurokratycznego mającego na celu udowodnienie urzędowi dlaczego to akurat ja, a nie jakiś tubylec zasługuję na przywilej pracy u nich. Oczywiście dzięki temu kilka osób w łańcuszku będzie mogło uzasadnić sens istnienia zajmowanych stanowisk, ale koniec końców w maju i tak cała ta papierkologia straci jakiekolwiek znaczenie.

Alternatywną koncepcją było zatrudnienie mnie na początek w polskim oddziale (tylko handlówka), delegacja na "trening" do Wiednia, a po zmianie przepisów transfer umowy o pracę do Austrii. Tutaj jednak była wątpliwość czy nie będę miał przez to problemów przy wynajmowaniu mieszkania, zamawianiu usług typu internet czy w jakichś innych aspektach codziennego życia.

Te kwestie pozostawiłem mojemu nowemu szefowi do rozwiązania i uzgodnienia ze specjalistami no i wczoraj dostałem informację, że jednak wystąpią o zezwolenie na pracę. Dzięki temu będę legalnie zatrudniony u nich i będę objęty wszelkimi przywilejami jakie przysługują etatowcom. Trzeba jednak wykazać urzędasom moją przewagę nad osobami, które mogą się czaić na urzędowych listach poszukujących pracy.

W tym celu musiałem przerobić nieco moje CV. Teraz już nie musi czarować pracodawcy tylko czarno na białym przemówić do urzędnika i udowodnić mu, że to właśnie ja jestem idealnym kandydatem.

Wszystkie moje umiejętności w zakresie języków programowania, technologii, metodologii i wszelkich innych buzzwords muszą być skondensowane zaraz na początku dokumentu. Co prawda i tak tam były, ale nieco ładniej rozłożone, powiązane tematycznie. Urzędas nie będzie wyciągał wniosków z mojej historii zatrudnienia, jemu nic nie mówią słowa takie jak design czy implementacja. Zna albo nie zna, koniec kropka.

Dodatkowo koniecznie trzeba było tam dorzucić HTML, CSS i Javascript, którymi zwykle się nie chwalę bo zawsze szukam pracy jako programista C++ (mój main skill) ewentualnie C#, a webowe rzeczy znam hobbystycznie. Siłą rozpędu dorzuciłem więc też PHP, w końcu RSStube jakoś działa :)

Żeby jednak nie było tak chamsko, że ni z gruszki ni pietruchy przez 10 lat mam wszędzie C++, a tu nagle webowe mumbo jumbo, wplotłem tu i ówdzie w historię zatrudnienia wzmianki o projektach uprawdopodobniających znajomość tych rzeczy.

Ostatnią poprawką w CV było dodanie kilku nazwisk jako referencje. Tutaj wpisałem moich dwóch kumpli z Wiednia, z którymi dzielę większą lub mniejszą część mojej kariery w poprzednich firmach i mojego obecnego, polskiego szefa.

Najśmieszniejsze jest, że nikt tego nie będzie sprawdzał. Nikt nie zadzwoni do Polski z pytaniem czy faktycznie jestem taki super. Nikt mi nie zrobi testów technicznych, nikt nawet się nie będzie zastanawiał jak to jest, że z takim CV nie znalazłem pracy w Polsce (heh, chociaż ja się nad tym zastanawiam :).

Cały ten cyrk jest tylko po to żeby ktoś gdzieś mocą swojej ignorancji w temacie, z czystym sumieniem dobrze wykonanego obowiązku przybił pieczątkę zezwalając mi na legalne przystąpienie do budowania socjalizmu nad Dunajem. Co miejmy nadzieję nastąpi bez żadnych problemów. Ciebie prosimy...